YÜREĞİM HASRET KOKUYOR
Anlaşılamama korkusu ve tedirginliğinde,
Yüreğim kelimelerin enlerinde hasret cana, Beklemeler kilit altında. Gecenin en derin karasında, Yüreğim hasret kokuyor… Gözlerimde alev buğulu damlalar… Yakınlar fersah fersah uzak… Ve kalbim hasretinle duman duman. Bir kedinin arsızlığıyla sürtünmelerim zamana. Her ışıyan günün başlangıcında, Zihnimi kuşatıyor sana varma ihtimalleri. Tek felsefem yüreğimi sarmalayan can. Her vuruşu sen sen… Sabrın korkunç girdabında, Sana hasretim bire on çoğalır her gece. Beynim yokluğun ızdırabıyla firarda. Umut, ektiğim güllere sarılmada, Sen diye kokladığım, okşadığım. Yüreğinde benden bir iz… Bakışında bakışım, nefesinde sesim. Köz köz anlık zamanlarda sen. Sözlerim karanlıkta, Zaman bana ihanette, Getirmiyor seni bana… Ve yüreğim sen kokuyorsun… Remzihan |
Yüreğim kelimelerin enlerinde hasret cana,
Beklemeler kilit altında.
Gecenin en derin karasında,
Yüreğim hasret kokuyor…
...
Biçim, muhteva duyguyla birleşerek vücuda gelen başarılı çalışmanızı beğeniyle okudum...
Efendim, yüreğinizin sesi satırlara aksetmiş...
Kutluyor, saygılarımı sunuyorum...