Şaire Yabancı
Akşamın ruhunda yatan çiçekten bahçe;
Köpek anlatma çabasında bir şeyleri, Bir bebek cımbızla çekiyor kelimeleri; Fakat bilinmeyen lehçe. Duvarlar arasını hüküm giymiş biri; Suçu canlı, hataları taze, nefreti diri, Entrikası, gafı; ağlamaları, Silemiyor sessizlikteki kiri! Karanlığı sahiplenmiş şair, Bilmiyor hiç bir şey, karanlığa dair, Saniye başı bilmediği dünyalara müdahil, Ve dünyalar şaire yabancı, şiire cahil. |