Günlerdir yüreğimde bir ağrı
Bir yanma hissi
Dalıp dalıp giden gözler
Bir yanım özlemekte seni
Bir yanım ekmek peşinde koşmakta
Yaşamaktır bir yanım
Bir yanım gün geçtikçe ölmekte
Ölüp, ölüp dirilmekte
Kaskatı kesilen bir çehre
Bir yoldur gidilen
Bir tufandır karşı konulan
Kış erken indi şehre bu sene
En güzel gülüşleri baharda kaldı çocukların
Günlerdir hasret kalıyorum yokluğuna
Günlerdir özlemekte bu yürek seni
Gündelikçi ırgatlar günlerdir halı dokuyor
Gittikçe yalnızlaşıyor dudaklarım
Dudaklarım çatlamış bir tarla
Tarlada bir damla su yok
Dışarıda sarhoş naraları çığlıklanıyor
Ayaküstü durmakta zorlanıyorlar
Koşar adım geçiyorum yanlarından
Koşar adım ayak sesleri yankılanıyor
Ayağımda yırtık bir ayakkabı
Çorap yarıya kadar ıslak
Bastıkça yere su sesi, ayak sesi
Koşar adım seni arıyorum
Sokaklar karanlık
Sokaklar ıssız
Ömrümüzü güzelleştirecek bir ışık yok
Umudum gittikçe azalıyor
Dışa vuruyor üşümelerim
Saç tellerimden kırılıyorum
Parmak uçlarım mosmor
Kış erken indi şehre sanırım
Denizler boşuna dalgalanıp duruyor
Tekneler boşuna açılıyor
Issızlık, kuraklık çarşaf gibi seriliyor sahile
Radyolar ölümün türküsünü söylüyor
Günlerdir yüreğimde bir ağrı
Bir yanma hissi
Dalıp dalıp giden gözler
Bir yanım özlemekte seni
Bir yanım ekmek peşinde koşmakta
Yüreğim yokluğuna direnen bir ülke
Direnişin kavgası var içimde
İşkenceler başlıyor geceye hükmeden
Mavisi çalınmış sularda boğuluyorum
Uzaklar daha da uzaklaşıyor benden
Mutluluğun yoksulluğu çoğalıyor içimde
Kıyılar alabora olan teknelerle dolu
Kirpiklerimden su sesleri yankılanıyor
Su sesleri yüzümün eğiminde bir damla
Kendi özünden uzaklaşır göz menzilleri
Benim en güzel sevmelerim içimde kaldı
Dışım kırık bir tekne gibi seni özlemekte.

İbrahim DALKILIÇ

15/02/2014
04:30