İlk Bilmece
sıkıp dişlerini kızıyorsun ya
ne söylesem boş dağılmıyor bulutlar yağmur desen yok güneş yüzün gibi aydınlık ve kuşların heyecanı çekiştiriyor yakamı ufuk ve deniz iki yüzü mavi mutluluk atasın gelir kendini dalgalara yorulur kapılırsın ince bir esintiye sevgi dediğin arası sıcak iki mesafe içimde martılara okunacak yeni şiirlerim var biraz simit biraz rüzgar tenden süzülmüş bakışlarım bulut oyalı nakışlarım çocuk kahkahaları deli uçurtmalarda salınan beste bir de küreklerim var açılmak için enginlere dudaklarımızda o ilk bilmece sarılarak yanak yanağa seninle. |