BİLİYORUM GİTTİN
Biliyorum gittin
Gittin ve yittin Rüzgar ıslık çalıyorldu geceye Nehirler akıyordu Akıyordu en çetin şehirlerden En karanlık şehirlere Felaketim olacaksın biliyorum Bir zamanlar Mavi kanatlı bir serçe vardı içimde Şimdi kanadı kırık bir serçe gibiyim Vakitsiz bastıdı yokluğun Sevinçlerim, mutluluklarım, nehirlerim, dalgalarım vardı Mavi bir deniz gibiydim Yaprağın sudaki gölgesi gibi bıraktın beni Bunaldım, Kendime bağırmaktan, Kendime kızmaktan, Yoruldum, Uyudum, Unuttum, Unutuldum Yaşamaktan söz et bana Elbet bir yerler vardır Bir yerlerin vardır Daha gidilmemiş Daha yaşanılmamış Daha keşvedilmemiş Bana ondan bahset Bana kendinden bahset Yorulduğum, vurulduğum, öldüğüm yanımdan bahsetme Biliyorum gittin Gittin ve yittin Seni ne kadar tutmaya çalışsamda gidiyordun Dur diyordum Gitme diyordum Gitme kal bende diyordum Gidiyordun Sen gidiyordun Ben ölüyordun Bunu kimse görmüyordu Sen görmüyordun öldüğümü Dövüşüyordum ben içimden Tek yokluğunla dövüşmüyordum Kendimle de döğüşüyordum Yokluğun yetmiyormuş gibi Kendimle de vuruşuyordum Düşmeyi göze alıyordum Yenilmeyi, kaybetmeyi göze alıyordum Ama seni kaybetmeyi göze alamıyordum Ölmeyi de göze alıyordum Ben kendimle döğüşürken sen gidiyordun Sonra herkes kendi dünyasına gitti Kendi kabuğuna çekildi Ben hep sende kaldım Bir kelebeğe bakar gibi baktım sana Kalbim evin oldu Kapıyı sıkıca kapattım Kaçarsın diye korkuyordum Kalbimden gitmiyesin diye Sıkıca örttüm kapıyı Ellemeden, dokunmadan sevdim seni Öpmeden sevdim Kokunu içime çekmeden sevdim seni Kokunu içimde tutar gibi sevdim seni Biliyorum gittin Gittin ve yittin Daha keşvedemediğin kalbimi yarım bıraktın Bir mevsimin üçte biri kadarını yaşamadın içimde Ben aslında sen gidince tanıdım hayatı Yağmuru, yarayı, çaresizliğin ne demek olduğunu Sen gidince üşümeyi öğrendim Hırkamın sende kaldığını öğrendim Ayazın içime düştüğünü öğrendim Hiç yaşamadığımı öğrendim Yaşatmadan öldürdüğünü öğrendim Öldüğümü öğrendim Sen gidince Ağustos’a kar yağdığını öğrendim Aynı günde dört mevsimi yaşadığımı öğrendim Ama en çok kışı yaşadığımı öğrendim Haberin yok şimdi Seni içimde yaşattığımın Bağrıma bastığımdan haberin yok Belki biraz geç rastadım yokluğuna Belki biraz geç rastladım sırılsıklam ıslandığıma Ve belki biraz geç rastladım yalnızlığıma Ama insan yalnızlığınada alışıyor, yokluğunada İçinde yaşattığı bir sevdiği varsa İbrahim DALKILIÇ 10/02/2014 03:25 |