SENİ KALBİMDEN SİLECEĞİM
Seni kalbimden sileceğim
Unutacağım, yok sayacağım, bitireceğim seni Seni içimde paramparça edeceğim Bir tek zerreni bile bırakmayacağım Yaptığın ihanetini af etmeyeceğim Affı telafuz bile etmiyeceğim Seni dünyadan, dünyamdan sileceğim Gülüşünü, dokunuşunu, bakışını Bana seni seviyorum deyişini Bir parçanı dahi bırakmayacağım Seni öldü sayacağım Seni intihar eder gibi Kendimi bitirir gibi Ve seni hiç tanımamışım gibi Hiç görmemişim İsmini ilk defa duyar gibi, tanımıyorum der gibi Seni kalbimden sileceğim Güneşini kaybetmiş bir gökyüzü gibi Yıldızların yurdunu, memleketini terketmesi gibi Kardelenin karlar ortasında açması gibi Ve umudu çalınan bir çocuğun gözlerinin parlaması gibi Seni unutacağım, Seni bitireceğim, Seni yok sayacağım Yokmuşsun gibi Hiç olmamışsın gibi Ve hiç kimsemmişsin Hiç kimseymişsin gibi Seni kalbimden sileceğim Yaşamakla ölmek arasında kalmış bir mevsimin Dalını terketmiş bir elma yaprağının Ve namluda paplamaya hazır duran soğuk bir merminin Yaşamı sen ölümü ben olan kalbimin Gülüşünü, bakışını, yaşamını unutur gibi Unutacağım, yok sayacağım, bitireceğim seni Seni dünyadan, dünyamdan men edeceğim Seni kalbimden sileceğim İbrahim DALKILIÇ 08/02/2014 19:00 |
Affı telaffuz bile etmiyeceğim ..."
şiirin kalbindeyiz...kalpten silinecek aşkın suçlusu ihanettir...sosyal bir realite bu..ihanet edenleri asla affetmeyiz...affı bile teleffuz etmek,lafı heba etmektir o yar için...
tebriklerim,kalplerden silineceklere seslenen avazlarınızın ritmine ve tercüman oluşunuzaydı,ihaneti tadanların hislerine...selamlarımla...