Duygu ve gerçekliğin içiçe geçtiği, düşündüren, duygulandıran bir şiir olmuş... Tebrikler

bir özlem ve özgürlük çığlığıydı günışığı …
takılırdık bazen bir güvercin kanadında dört duvarın arkasına
deniz olurduk maviye benzer, yeşile çalardık sık ormanlarda
ama gecikmeden karanlık, bir esaret gibi kaplardı düşlerimizi
işte o zaman düşünürdük, iyi insanlar mı sever güneşi.


Şiirlerinizi şiir olsun diye yazmıyorsunuz... Şiir yazıyorsunuz ve yazdıklarınızla düşündürüyorsunuz...
Okuyan dizelerinizle birlikte alıp başını gidiyor bir yerlere...

Kaleminiz daim olsun
Kutluyorum

Saygımla

Bayadir ugrayamiyordum siteye...
Birden böyle...Böyle...sanki bir kuvvet...
" Hahh..! " dedim ismini görünce...
Meger siirlerinmis:)


Alacagin olsun demeliyim sanirim...
özlemisim...
Sevgiyle dost...





Setenay tarafından 7/14/2014 3:49:14 PM zamanında düzenlenmiştir.

Sanırım bu kaleme fazlaca uğramamın sebebi alışkanlık yapıyor olması
Saygıyla Üstad

bizde o mahallenin çocuklarıydık kaptanım
kutladım sizi
saygılarımla

öncelikle hüzün vardı usul usul,birde karamsarlık sezdim kelimelerin arkasında gizli...

sanırım hepimiz kısa bir çöp çekmişizdir hayatımızda...ve sürüklenmişsizidr çıkılmaz duygulara..
hayatın olmazlıklarında hep bir neden ararız,offlarımız hiç bitmez,kendimizi nekadar dinliyoruz acaba kendi içimize sığdıramadıklarımızı salt olan şeylerin üzerine yığıyoruz..
yine hayatın bir anıyla yüzleştim dizelerinizde..aldı beni bir düşünce

yorulmuş gönülleri dinginleştirebilecek yürekler olsun etrafınızda her daim,yada hayat adına tüm yorgunlularımızı silelim bir kalemde..

tebriklerim büyükçe
gönlümden gönlünüze sevgi ve saygılar...

Her dizeyi ve içindeki sözcükleri ibret ve nostaljiyle okudum..çok gerilere..bir yerlere gittim ve üstadım bu şiire yorum yapamam, okudum...
Bu benim için çok değerli şiiire kendi şiirimle yanıt vermek istiyorum...bağışlayın..


Türküler Yalan Söylemesin

Aynı yolun yolcularıydık
Omuz omuza yola çıkacak
En uzun maratona hayatlarımızı koyacaktık
Yaşam biterken buluşmaktı umutlarımız
Yolculuğumuzun adı kondu:

__Özgür ülke özlemi__

Düşenler rehber
Devam edenler molasız yürüyeceklerdi

_Yaşam ve yolculuk__

Sonsuz bir süreçte devam edecekti
Emindik, son noktada buluşacaktık, umutluyduk
Demir almak vakti gelince bir sabah
Martı çığlıklarının fırtınasında
Düştük yollara yollara, kavuşacağımızı
Bilerek, bilmeyerek, hayal ederek
Özlemlerimiz, düşlerimiz, mangal gibi yüreklerimizle

_Bizi buluşturan_

Aynı mahalle, kahvehane, okul yılları
Ceplerimizde olmayan paranın yürek ortaklığıydı
Aynı dere yatağında beslenen
Yabani evcil çiçeklerdik
Çıkışta seçtik taşıtlarımızı
Kimi zaman otobüs, tren
Bazen gemi, minibüs, yada yaya
Uçak yoktu düşlerimizde, lükstü
Metro Türkiyede yoktu

Çoklukla yaya gittik/dere tepe düz gittik

Ayrı taşıtlarda, yollarda, patikalarda
Ayrı şehirler, ilçeler, kasabalardaydık
Yan yanalığımız yürek birlikteliğimizdi
Aynı kumsalın çakıl taşlarıydık
Yüreklerimizin atışını duyumsuyorduk
Son noktamız özgür ülke
Buluşma yerimiz vatanımız olacaktı
Dalga dalga, çoğalarak geliyorduk

Dokuzuncu ay_____

Gece oniki__

Bilinmeyen, yitik, karanlık yollara girdik, sürüklendik
Yollar kapalı, sokaklar çıkmaz oldu
Yolculuğumuz yasaklandı, kaybolduk
Kilitler vuruldu caddelere, meydanlara
Sus(durul) duk_ _ _Şimdilik

Yıllar sonra aynı coşkuyla
**Susma Sustukça Sıra Sana Gelecek**
Sloganlarımız tekrar bize döndü
Halk sustu! biz durduk
Elimizde kaldı Hüsnü Yusuf çiçekleri

Değişmeyen tek şey__(gerçekmiydi)
Doğduklarında aç susuz olanlar
Aç yaşadı, yoksul büyüdüler, büyüyorlar
*YOKSULLUK KADER OLAMAZ* türküsü
Yalan mıydı?

19.01.2005 - Adana

Olgun Ekinci

farklı bir anlatı ve yaklaşımdı...dizelerinizi kutluyorum.