MÜLTECİ ZAMANLAR
Kaç gece geçmişini belledim yalnızlığın,
Düşümde, Bir bilsen, Kaç kelime boğdum, Sahipsiz paragraflarda, Vatanında mülteci, Kaç tuzluk boşalttım acımın üstüne, Kaç çocuk öldü içimde, Bilsen Roma’nın çaresizliğini, Gözlerinden belli Bürütüs’Ün. Kaç yön pusuladan düştü, Kıblesini kaybetti aşk. Görsen Vurdum duymaz çaresizliğimi, Bir deli azınlıktır, Akıllılar içinde, Vatanında kaçak bir Kürt gibi, Yürürken vücudunda, Mayınlara bastım. Şimdi, Sensizliğin kıyısında oturuyorum, Tahta bir bankta, Ben denizi izliyorum, Deniz beni… Nöbetçi_Piyanist |