Yâr beni
Tutuşur üstünde küllenen ateş
Aşkının nârıyla, çöl yutar beni Gönül yarasıdır kabuk bağlamaz Diyardan diyara, el atar beni Desem ki rüzgâra duyur sesimi Yâr ile alayım her nefesimi Yollara savurur tüm hevesimi Dağların karına, yel katar beni Sinsice saplayıp bağrıma kama Kanayan yarama uzatır yama Kula kulluğundan arlanmaz ama Dilin ateşine, kul çatar beni Denizler çekilir, gölde su kurur İçimde firkatin korkusu durur Cehennemler, için için kudurur Bu yangın yerinde, gül tutar beni… Erol URAZ 05.02.2014 Eskişehir |