Sonu Hüsran
Hiç yaşadın mı söyle, tek başına yalnızlığı?
Gökyüzüne baktığında, benim gibidir ay ışığı. Gözlerim görmez oldu, artık senden başkasını. Kovamaz oldum bilir misin, aşk denen bu sarmaşığı. Aşkın kabusunda, derin bir köşede saklandım. Geldiğinde tanıyamazsın, bilki artık yaşlandım. Dostlarım beni gördüğünde, halime şaşmazdı. Hayat denen bu oyunda, sonumuz hep hüsrandı... |