Kalbimin Sende İntihar Etme Şeklini Sevmiştim
Delicesine bir aşkla sevmiştim seni
Buz gibi bu şehrin sokaklarını adımlamanı sevmiştim Ruhunda en çocuksu mahsumluğunu sevmiştim Kavgamdaki varolmanı sevmiştim Varoşların içindeki tertemiz, sıcacık gülümsemeni sevmiştim Kalbimin sende intihar etme şeklini sevmiştim Senin kalbimde, kalbimi yok etme şeklini sevmiştim Adımladığım tüm sokakların, sana çıkmadığını bildiğim halde Senin gittiğin tüm yolları ezberledim Senin gittiğin her şehirden geçtim Senin yaşadığın her şehire mülteci gibi sığındım Bir tek senin kollarına sığınamadım Kollarında, boynuna sarılamadım Saçlarını ellerimle okşayamadım Ama ben senin kalbime militan saldırılarla vurmanıda sevdim Yokluğunun sevişmeleri altında enkaz altında kaldı dudaklarım Gözlerim sağanak bir yağmur gibi yağdı Ben yağdım, yastığım ıslandı Sen yolculuklar içinde mutluluk çığlıkları atıyordun Gözlerimde yaşlar henüz kurumamıştı Sen bir intihar girişiminde bulunuyordun Bu şehirden giderek Ben ölüyordum senin ardından Tenimde kuruyan coğrafyayı sevmiştim Senin olmadığın bir mevsimde Ardında bıraktığın fırtınayı sevmiştim Odamın karanlığında tavana diktiğim gözlerimde Süretini odamın içinde yatağıma düşüren yüzünü sevmiştim Yokluğunda kızıla boyanan gökyüzümün Kanlar içinde üstüme yağdığı bir zamanda Sokak çocuklarının kendi kendilerine sarılıp Isınmaya çalıştıkları üşümüşlüklerini sevmiştim Sokak çocuklarının bir simidi bölüşürken Ufacık bir lokmanın karınlarını doyurmasındaki O muazzam gözlerinin gülümsemesindeki seni sevmiştim Kaçıp gittiğim kendimden Bir annesiz çocuğun üzüntüsü içinde Sarılıp ağlayamadığım Ve kanarken içimden Kendi içimden göçüp Sana doğru adımladığım boş yolları sevmiştim O boş yollarda Sana rastlama ihtimali ile Bizi ayrı düşüren bu şehrin En ücra köşesinde intihar şarkısını mırıldayan Kimsesiz kuşların gökyüzünden bana bakışındaki seni sevmiştim Kuşların özgürlüğe kanat çırparkendeki seni sevmiştim Tarifi imkansız yokluğuna yer açmamış kalbimdeki Ruhumu bir kurşun gibi delercesine acıtırken sen Ellerim uzanırken yokluğunda gökyüzüne Gökyüzünün bardaktan boşalırcasına üstüme yağmasındaki Kalbimin sende intihar etme şeklini sevmiştim İbrahim DALKILIÇ |