Hatıra Kaldı
Giderken yüreğim kurudu sanma
Ben sana yar oldum, beni öldü sanma Sen giderken güneş battı, odam karanlıkta kaldı sanma Namluya mermiyi sürdünya, beni kurtuldu sanma Sıktığın kurşun kalbimde hatıra kaldı Mavzer sesi gibiydi çığlıklarım Feryatlarım, haykırışlarım karıştı birbirine Kanlar yağmur oldu aktı geceye Bundan kötü ölüm yoktu kanlı çiçeğe Sılaya özlem kattı gözümden akan damlalar Vurulup toprakta yatan benim İlk aldığım yara değildi, senden geriye kalan Hançer deşmediya, kanayan yüreğimi Öldüğümü sanıp gittinya, arkana bakmadan Gözümden süzülen yaşlar arkandan aktıya, dönesin diye Aramıza kilometrelerce yollar, şehirler koydunya Şimdi yatağımda mezar gibi yatan benim. İbrahim DALKILIÇ |