kıyametrutin hüzünler üretirken mevsim ismiyle müsemma dünya kucağında ağır baskılara h/alay çekiyormuş duygular temasız şiirler akmış şehrin ruhundan ecel tecel istemsiz çığlıklar yükselirken gönül dağlarına hükümler son celsede,b/ağlanır dilemma izin veriyor tek mısralık şerhime semâ can/sızım bir katre suya sıcacık sevgiyi sakla mavi bulutlarına ki vefasız yüreklere tohumsuz inatlar ekmiş giderken sevda yalansız eli böğründe aşk’la ve ağlıyormuş kıyamet şairleri ucu kırık kalemle hicran k/ağıtlarına... |