hadi uyan
uyansana
uyan
sana
günaydın getirdim
kucağımda


&


kirpiklerin diyorum çocuk kirpiklerin
dilek ağacı
umut bağlanmamış teli yok
sağanak sağanak düşerken gök yüzüme
bin bir umutla merhaba çizerim
güneşe
ses vermez puslu şafaklar
dili yok


üç beyazdan birini tamamen çıkardım hayatımdan
ekmek almıyorum o günden beri
lokmalar dizilir oldu boğazıma
şekerleri saklıyorum
uyandığın gün yapıp konfeti
serpeceğim sokaklara
şimdilik tuz yetiyor
dumanı tüten acılara


havayı ciğerlerime kadar çekemiyorum nedense
dudak tiryakisi gibi nefes alışlarım
bakışların diyorum çocuk bakışların
taze bahar
düşmanı mıdır kışların


bir mektup yazdım az önce sana
ağladım
ağladım
pulladım
gözyaşlarım pulu oldu
mektupların


bekle gelecek
ipini çözüp umut
unut bütün korkuları
vazgeçmeyi unut
gelip gözlerinden öpecek
nasılsa bir gün
o mektup


&


saçların diyorum çocuk saçların
hele bir uyan
yoldaşı olacak yeniden
rüzgarların






hicran aydın akçakaya