GÖZLERİNE SIĞINIYORUM
Sağnak bakışlarının altında
Savunmasız bir yetim gibi kalıyorum Yüreğimin debisi artıyor Koptu kopacak sel, fırtına kapıda Az daha yıkansam zümrüt gözlerinde Kalp burcuna düşecek yıldırımlar Sustukça büyüyor gözlerin Kirpiklerine salıncak kuruyorum Zamanın kuyruğundan tutup Aksine çeviriyorum Çocuk oluyorum birden Gözlerine sığınıyorum Sağnak bakışların gezinirken yüzümde Davudi sesinle sermest oluyorum Dilinde ıslanırken aşka gebe sözcükler Ve yanı başımda dururken hasretin Yüreğinin uçurumunda intihar edesim var Tas tas içemeyeceksem o yüce varlığını Gün eksilse hanemden ne çıkar Sana hasret gözlerim ateşe yurt oluyor Bir ateş ki bu cehennemi aratmıyor Yokluğunda heyulalar etrafı sarıyor yar Kimsesizim şu rengi kaçmış kirli dünyada Tut ellerimi koy yüreğinin üstüne Toprak kadar vefalı ol Beni o ateşten ateş kalbine sar Sağnak bakışlarında güneşler yükseliyor Kör karanlıklarımda açıyor çiçekler Kilitli göğümün ardına kadar yaslanıyor kapısı Dua dua iniyor cezbe halinde melekler Kulağıma fısıltıyla bırakıyorlar üç ses Göğsüm kabarıyor dilimde büyüyor söz Yanağım gelincik tarlası oluyor aniden Dizlerimin alınıyor mecali Dudaklarım mütebessim Susup aşkın koynuna giriyorum üryan Susup eşsiz gözlerine sığınıyorum… |
Davudi sesinle sermest oluyorum...şiire dair yalın ve içli..kutlarım