Götürülen bir akşamüstü serinliğinde kaybolmak üzere, şehirler ve limanlar. Sadece herhangi bir masalın değil içinde sadece mutluluk olan bütün rivayetlerin gidişidir bu, ateş her zaman boğulur denizin mavisinde.

Biraz katran ve biraz da alacakaranlık. Tanrı her zaman burada olmalı ve burada. Çünkü ölümün olduğu her yerde bayatlayan ve unutulan şarkılarda vardır. Sessizlik ve çölde seraptır göl. Ömrümüz masum değil, aynada yansıyan yüz benim, değil.

Bütün iç kanamalar ve bütün devrimler adına, yenilgi yüzü görmeyen bütün sevgililer hatırına adımıza verilen bütün hükümlerin alayına düşler kurmaya devam etmeliyiz! Kursağımızsa ölü kuş sürüleri.

Ölüm olmak ölmek demek midir yoksa öldürücü bir kuvvete sahip olmak mı ?

Yaramdaki kabuk kadar sevmiyorum seni dedi, gitmesini hiç istemediğim hatıralar kadar. Dünya, hiçbir zaman erdem sahibi olmadı, yoksa bu kadar ucuz olmazdı evet. Son dans, son aşk. Gitmek ve terk edebilmek bu mavi gökyüzünü. Bu alın bu şafak ve bu çizgiler, yorgunluk ve durgunluk.

bunca olumsuzluğun içinde herkes içindekine sesleniyor. yaşarken ölmek.
sevgiler. ne güzel şiir.