Seni Sevdim Ben(6)
Aşkın peşinden koşan şair görmemişsindir
Kovalıyorum günleri ardın sıra şiir şiir… İstediğin kadar kaç mısralarımdan Kapılarını kapat imgelerime Saklan en kuytu şehirlere, ne çıkar… Her gün yeni bir hikâyeyle karşımdasın Örgülü saçlarında yağmur olup akarken yalnızlığım… Tüm şehre rehin bıraktım yürüdüğün yolları Haklı çıkacak mısın bakalım? Kalbim sürüklenirken peşinden Yokluğun intiharıma gün belirlerken Ezbere sustun kelimeleri... Sustun da yine de sustalı bir yalnızlık oldu elinde kalan Avuçlarımızda birleşen replikler saçıldı kapına… Bir tek şeyi Unutma! Seni sevdim ben. Yalanlar söyleyelim yazgımıza Yine de kesmeyelim komşu selamını Işığı hafif uykusu ağır gecenin kollarında Rüzgâr okşasın yüzümüzü Geçmişin kırıklarını tuvalimizde bütünleştirelim Kırılmasın diye gönlünün suflörleri Her mevsim bahar yaşansın Üşüyorum sansın herkes Üzerine titrerken ben… Nasılsa dökülür bir gün kirpikleri gözlerini çalan şehirlerin… Yüzüme kapattığın kapıdan birdefa çıkıp gittin Her gün gidişine ayinler düzenlerken ben… Anonim bir acı say biriktirdiklerimi Gönlünün muhbirleri tanımaz böyle kederleri bilirim Aldırma yasaklı bir melodiyle uyurum geceleri İsmine dolanır, kollarına düşerim… Bunca paragraf biriktirdikten sonra Su-i zan etmeden bir aşkı resmetmek kainata Bende ki seni görmek… Şimdi kim inanır yokluğuna? Bir tek şeyi unutma! Seni sevdim ben. Erimesin diye acımın karları Sensizliğin anlık cinnetinde sürükleniyorum Kopmuş bir halat gibi duruyor, Bamtelimden dökülen notalar… Bitmeyen sabahtı seninle olmak Kırılmış bir kalem ucu kadar yorgun Zühre aydınlatır karanlığımı… Fay çatlakları yürek kabuğumu yaralarken… Artık kör tığlarla içime çekmişken Kaçırdım ilmeklerimden seni… Şimdi ipliğim pazarda, darağacında bekler celladım Ölüm sırasını vermişken bana Sen girdin aramıza, kitap ayraçları gibi Yüzüne haykırıyorum not et çıplak dizelerimi… “Bir tek şeyi unutma! Seni sevdim ben.” |
Seni sevdim ben.”
sevda dizeleriydi gönül sesinden
saygılarımlasınız