Neylerdim...
Pür-ü pak, olduğum gibi
Geldim huzuruna. Neylerdim yoksun kalsaydım Işığından uzakta… Ne şuurumu kaybettim, Ne yolumu, Sende buldum her daim O ebedi huzuru. Çile, dert çektim çekeli, Varını, yoğunu âlemin bildim bileli İfa ettim kulluğumu Yine de af eyle olan kusurumu. Mutluyum olmadığım kadar, İsyan etmedim asla, Soluksuz kalsam da, Meylettim seninle adsız yarınlara. |