( kör kuyularda doğrulup düz ovada boğulan sancılardı kaçtığım ki yüzüme düşen bir şimşeğin şiddetinde dirildim)
***
eski bir türkünün nakaratına sığınıyorum çiçekleri dererken bahçede arsız kurşunlar savuruyorum düşlerimin renginde ölüşler yığılıyor ayaklarımın ucuna ve yeni kimlikler doğruluyor enkazın ortasından
devriliyor yolda beni yenik sayan adaklar mumların dibinde solup giden yanılgılara ağlıyorum
sev beni satır satır öyle sev ki sözlerini unutsun ezberlerim yeni bir şarkının sözlerinde kaybolayım ve yitir bildiklerini bir yıldız kayarken kaldır suya düşen gölgemi avut gözlerimi saklanırken gölgem benden dudaklarımda savrul kor yangını cümlelerle
yapabilir misin demiştim sözcüklere sığınmadan kaybolmadan en büyük lafların diyarında
ve duymadığın gün kahrolmuştum
sahi neydi seni cümlelerin üzerinden atlatan satır aralarına kaymıştın merdivenler devrilirken çıkılacak yerden
ilk bir dikenin kıymığın da kanayan hayallerim terk etti bilmelisin sonra katran karasına dönen ufuklarda ağardı ağır sorgulu yargıların saçları hani kanamazdı sözcükler bir bakışla dirilirdi hani ölmüş olanlar dirilmedi ve ayağa kalkamayan yalnızca kelimeler değildi zamana esir olan büyük harfler yıkılıyordu çınar ağacının gölgesinde duyduğum en son ses duvarların yıkılışıydı bu kararan göğün altında
onlarca bulut yağarken damla damla üzerime aklımı çelen bir sövgü de daralıyordu dilim ben tüm firarların nöbet yeriydim sen mahşer yerine dönmüş duygularınla bunu hiç bilmiyordun ve tüm bilmezliğinle gülüyordun satır aralarını kanata kanata gülüyordun hemde
kulaklarımda uğuldarken sağır edici kahkahalar elimde solmuş güller ve dururken bir sonbahar ağır kalibreli repliklerin resitalinde gömün beni ki havalansın özgürlüğüm savrulayım kanadında bir martının ve savruldukça saçlarımı okşasın rüzgarlar bir damla gözyaşına sığınayım son mevsim... ellerimden akarken hükümler dudaklarım sussun sonsuza kadar ve bir adam eğilirken sahnede beni affet kadın... gözlerimin suçu yoktu onlar sadece bakıyordu şafak vaktinde vurulmuştu akrebe yelkovan bekle dediğin yerde soluyordum ben ve deniz her zamankinden maviydi ...
sayın Hasan Karaşahin’e saygımla teşekkürler... maide özgüç
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Deniz yine maviydi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Deniz yine maviydi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sev beni satır satır öyle sev ki sözlerini unutsun ezberlerim yeni bir şarkının sözlerinde kaybolayım ve yitir bildiklerini bir yıldız kayarken kaldır suya düşen gölgemi avut gözlerimi saklanırken gölgem benden dudaklarımda savrul kor yangını cümlelerle
Tebrikler çok güzel şiir ve yorum Her iki yüreğe saygılarımı bırakıyorum..
Mahşer yerine dönmüş duygularla , kafasında çıkan binlerce sesin ardına saklanıp yüzünde kocaman bir gülümseme oluşturanlar var ya sırları antidepresan. gülümsemenin adı da antidepresan gülümsemesi canımıniçi... Yani özetle beterden de beter ki kurgudaki muhattabının durumu...
Giden gitmiş Kalan kalmıştır artık Ne oldu , niçin oldu ya da kim suçluydu farketmeden İki tarafça da Kabule düşen Gülümseyerek veya ağlayarak Körüklenirken yürekte Bitmek zorunda kalan aşk...:(
sev beni satır satır öyle sev ki sözlerini unutsun ezberlerim yeni bir şarkının sözlerinde kaybolayım ve yitir bildiklerini bir yıldız kayarken kaldır suya düşen gölgemi avut gözlerimi saklanırken gölgem benden dudaklarımda savrul kor yangını cümlelerle
yapabilir misin demiştim sözcüklere sığınmadan kaybolmadan en büyük lafların diyarında
ve duymadığın gün kahrolmuştum
Sevgiler ne kadar bakışlarla başlasada yürek ısınmadıkça aşklae gerçekleşmez insanın her baktığını her gördüğünü sevme gibi bir yeteneği olmasa gerek ama şiiriniz güzel denizle birleşince ikiside sevimli olmuş yüreğine sağlık kutlarım Selam ve dua ile kal
kulaklarımda uğuldarken sağır edici kahkahalar elimde solmuş güller ve dururken bir sonbahar ağır kalibreli repliklerin resitalinde gömün beni ki havalansın özgürlüğüm savrulayım kanadında bir martının ve savruldukça saçlarımı okşasın rüzgarlar bir damla gözyaşına sığınayım son mevsim... ellerimden akarken hükümler dudaklarım sussun sonsuza kadar ve bir adam eğilirken sahnede beni affet kadın... gözlerimin suçu yoktu onlar sadece bakıyordu şafak vaktinde vurulmuştu akrebe yelkovan bekle dediğin yerde soluyordum ben ve deniz her zamankinden maviydi
... Şiir fon ve yorum güzeldi; Severek dinledim Usta kalemi yorumu yapan yüreği selamlıyorum haz aldım ___________________________Saygılar
Günü hiçe saydım Güneş zaten karanlıkta kaybolacak bilesin Hünkârım el sür kabuk tutmayan yaralarıma Kırılsın boynum başımın sol hizasından Nizami bir duruş kat ömrümün üzerine Sen rahat u y u.. Ben geceyi ve yalnızlığı sana dairde yaşarım
dedim..harika bir eser..her zaman mükemmele imza atan mahir kaleminizi yürekten tebrik ederim ..ve Hasan karaşaihn dostum şiiire yorumuyla ruh katmış..her iki değerli yüreğe binlerce tebriğimle..
Günü hiçe saydım Güneş zaten karanlıkta kaybolacak bilesin Hünkârım el sür kabuk tutmayan yaralarıma Kırılsın boynum başımın sol hizasından Nizami bir duruş kat ömrümün üzerine Sen rahat u y u.. Ben geceyi ve yalnızlığı sana dairde yaşarım
dedim şiirinizi okuyunca şairem..harıka bir eser ve şiire ses olan sevgili dost Hasan Karaşahin ruh katmış şiire..sonsuz tebriğimle her iki değerli yüreğe binlerce teşekkürler
Gözlerin bakışların ne suçu olabilir ki !.. Aslında her sevgini başlangıcı da sonu da gözler bakışlar değil midir!Her sevgi gözlerle bakışlarla başlar veye biter... Bu kalemi okumak işime geliyor doğrusu. Teşekkür ederim asaygılar.
ve bir adam eğilirken sahnede beni affet kadın... gözlerimin suçu yoktu onlar sadece bakıyordu şafak vaktinde vurulmuştu akrebe yelkovan bekle dediğin yerde soluyordum ben ve deniz her zamankinden maviydi
onu af etmeyin şairem....! sebebi bu mısralarda...hep bekle derler ve gelmezler....