N e f s i n i n kuytusuna çekildiğinde inançsızlığın


Kıpırtısız soluklanmalar göğüs boşluğunda
Uyanıklığın uykusunda zihnin a l f o n s o

Dolar aklına düşünce
Hepsi ve topu bahanedir nedense
Algını çevirdiğinde nesneye geçer içine endişe
Sonra yorgunluk...
Zihnin gerisinde karanlık var sanıyorsun dostum
Her şeye takılan bir nöbet belki geride
Olmalı... olmamalı...
hangisi gerçeği gösterir bir düşünsene
Gerçek avucunda dokunduğunda
Her şimdiden düştüğünde
Sayıklar yargın kaosun içinde
İki adım öne çıkar suçluluk ve kuşatır ego



Meteliksiz h e s a p l a ş m a l a r
Durduğun yerde kendine yeniliyorsun dostum
İç çekişmelerinin ötesinde tepinen yalnızlıklar
Karmaşıklaşan bilinç
Hepsi onlara göre hesapsızlık... ölçüsüzlük...
Karar aşamasından çıkıp sansürsüzce ulaşınca sınırsız olasılıklara
Seçenekler içinde boğulan kim alfonso?
Sevmek erdemdir dostum

Y i n e d e ;

Sevgisizliğin içinde çırpınır zevk




A k ı l oyununun ilk bendinde kendinle oynarsın alfonso
Ve azat edilmen için tek hamledir af
Kazanan kaybedenin kimliğine bürünür
Kazanan kazancın olmadığını oraya varmadan bilemez
Görmek kolay görünmeyeni anlamak zordur dostum
Parmaklıklar olmadan da hapsoluruz
Sınırları biz dikmedik mi her yere?...
G e r ç e k özgürlük olmayan sınırdan atlamaktır belkide
Gerçek yok alfonso!
Ufak hareketler kocaman inançlar yaratıyor
Ve devlerle çepeçevre kuşatılıyoruz
Bu tuzağı yaratan biziz dostum
Gerçek olan seçimlerimiz
Aklını kaçırmanın eşiğinde bulduğun hakikat kadar nefsin
Bana baktığında gördüğün sensin
Ben kendimi oynuyorum dostum
Düşündüğün k e n d i fikrin...


Sonra yok!
Dün yok !
Dans et alfonso!
M ü z i k sadece şimdide...




Maide Özgüç