Uzaklaşmak gerekirse birisinden
Kimse durduramaz seni
Zaten bırakılmıştır elin
Ne dur diyen olur
Ne kal

Bir cümle içinde söz
Sevdayı;
Günleri; tüketip: Gırtlağıma sıkıştı
Can havliyle meleklere
İyilik biçtim

___Kâr, zarar, anı üçgeninde
___Vicdan icmalini çıkartıyorum

Erguvanlar döküldükçe yere
Toprağın figânı kristal duygularımı
Fırtınalara verdi
Bu acıyı ki anlaman zor sevgili
Durmadan kanadım sessizce
Her güneş doğuşunda
Hayallerim kurudu
Gökkuşağının önünde nöbettar kaldım

Bir hayale uzayan yollardayım
Nereye gideceğimi bilmiyorum
Yüreğimi acıtıyor zaman
Boşlukta dolaşan
Hasrete perçinlenmiş bir garip telaşım
Ucube gürültülere gebe

Yolun sonunu beklemeye kalmadı hacet
Durakların en ayyaşında inmek gerek
Hüsranı yürüyüp
Yağan yağmurda ıslanmalıyım
Çiçekler açmalı gözlerimde
Çimen kokmalı nefesim
Yalın ayak basabilmeliyim toprağa

Titrerken kimsesiz kalbim
Ağlamasın peşim sıra alnın
Süzülmesin dudağındaki yaraya
Üşümesin tenin izbelere sığınmasın ruhun
İfrit dokunurda her gece
Kıyamete yükselir sular
Fanusu kırılır samanyolunun
Yırtılan ufuklara hayıflanırım
Bu dünya son perdesine aralanır
Erir toprak ve zaman