Şahsi Yalnızlıklarım-12Alın yazına şiir okumasını tavsiye et Bereketliydi ayakların Öyle bir gittin ki Üzerime inmeyen gazap kalmadı yeryüzünde Seni unutabilmek için Bir cesede ihtiyacım var Halen muazzam bir acı Makbul bir sonsun benim için Buna hakkım olduğuna inanıyorum! Sigara ve çay altı Günde üç öğün yalnızlık aldım durmadan Sessizlikten tıkanan kulaklarıma serseri şarkılar sıkıp Bol miktarda radyo cızıltıları yuttum Sensizliğe insan süsü verdim Ve göz kaybından teslim ettim kalbimi Dublaj hatası yok Sesi ve mimikleri yerli yerinde bir ayrılık Aşka çıplak gözlerle bakanların dünyasında ölmek yerine Üzerine giyindiğin sevdamdan utandın Ki zaten, kim iki gözüyle birden sadık kalabilmiş? Hatırlıyorum da bir zamanlar Ne güzel aşk taklidi yapardın Kalbinden yıldızlar sarkardı gökyüzüne sanki Ay geceyi Güneş sabahı dilerdi senden Öyleki; Sen yokken bulutlanır gelmeni beklerdi yağmur Seni anlayamazsam bile, dinlerdim Bu kadar geveze değildim o zamanlar Çöpçülerden önce uyanır Kederli insanlardan sonra yatardım İnsan mutluyken kir göstermez Yüzünde aptallara özgü, tuhaf bir gülümseme ile dolaşır Oltanın ucundaki solucanı rızkı zanneden balıktan farksızdır Mavinin bütün tonlarında çırpınır durur Gökkuşağına dahil olmak isteyen alternatif bir renk En kötü ihtimalle eski bir türkü olmaya çalışır Şiirin bu yerinde seni özlemle anıyorum Ölümden önce inandığım tek dünyaydın sen Mutluluk, umut nedir? Ne işe yararlar? Bilmiyorum şimdi Düşünüyorum da; Resim defterine, ikimizi yan yana çizmeyecek bir çocuk Acı buradan başlıyor aslında Acı geçmişten değil Gelecekten yaklaşıyor Yanlışım varsa, gel düzelt beni Eskidi fotoğrafların avuçlarımda Yenisini bırakır gidersin en fazla Birde; Sesini duyamıyorum ne zamandır Merak ediyorum,iyi mi acaba? |
Yalnızlığı ile alıp veremediği olan ve gidenlerle hesabı kapanmayan bir ben değilmişim demek ki!
Yine güzel ötesiydi .. Teşekkürler şaire