Acı-4
Fer söndü
Siluetine kapandı gözlerim Sıcaktı ölüm ve ıslak Umuda saldığım güvercinlerden haber yok Yosun dolu gözlerle bakarken gökyüzüne Yoluma sevdam düştü çırılçıplak Yaralı bir çığlık artık içimdeki umutlar Hayat soğuk bir nefes alışımda son buldu Sensizliğe doğru akarken ömür Senli zamanlarda intihar ettim sevdayı Maviliğime yakışıyor artık toprağın kahverengi Aşk’a inat zina ediyorum ölümlü Son dal demi çekiliyor artık dumanımın Ve bedenim de bir iç savaşta dökülen kanlar Gözyaşlarım akarken yalnızlığa Cansız yürek sırılsıklam Sevda son perdeye çağırıyor Aynı senaryodayız ölümle ikimiz Üç İki Bir Ve son diyor artık hayat Her yanım pus oluyor Her yan puşt zulası Senfoniler ölüme aşk’ı bağırıyor Yakalarda siyah kurdeleler Ve son kare Film biter Ayrılık manifestosudur artık soykırım şiirler Dökülüyorsun kâğıdıma en karanlık hecelerinle Prangalar vurulmuş gözlerimde kalan son resmine Yüreğimdeki kan gülleri son damlayı akıtıyor En büyük vurgunu ihanetten tatmış saniyeler sayıyor Ağır adımlarım ve umutsuz duygularım Ortaçağ acılarda iki ayrı yerde beden Bir yanımda ihanetin dehlizi Diğerinde sensizliğin engin denizi Yüreğimin ufkuna asttım düş karanlığını Ölümler giydirilmiş hayallerde seni yaşıyorum artık her dem Ve son nefesimi verdiğim bu ölümle yenilmişliğimin ilanını karalıyor Beni ölüme kırdıran bir aşka bedelleniyorum Bir umudun direnişindeki gülümsemeyle Son nefeste hayat Bu kalemle son hece Her şair cesedini şiirinde defneder Yıldızlar söner ay düşer Çaresizdir yürek Aşk şairi sayfalar terk eder Emziren ölümdür insanı Soğuk Beyaz Tatsız kokusuz... |
Selam ve saygılar size ve kaleminize .......