UYKUSUZ...ağırlığım rahatsız ediyor yorgunluğumu.. yalnızlığın uykusundan öksürükleri saçarak elimin altındaki ahşap soğukluğa lal görünen vakitlere doğruluyorum teni yırtıklar içinde griler alıyor gözlerimin kasılmış körlüğünü vazoda sarı tütünden çiçekler kırık dökük bir bedenle arşınlıyorum muslukla rutubet arası yolu ve avucuma doluyor kış buzulu renginde sular.. ihtilaller pişmanlık duyduğum zamanın avcısı yüreğimin sokağa çıkma yasağında hiç bir sevgili girip çıkamıyor ruhumun sokaklarına her köşe başında dalları aşksız düşler ve savaş ilan ediyorum kendi içimdeki tüm yalanlara... hala vaziyetim kurak bir bağımlılığa sislere kapalı bir evin sığıntısı altında koşuyor aklım duymuyor mu acaba vakit beni yelkovanla akrebin nedir düşmanlığı bana yitirilmiş onca hayalin üstüne birde kaybetmek ruhumu göstergelerde işte bir uzak fısıltı kırılıyor takır takır kulaklarımda .. itici gülümsemesinden rahatsızlık duyuyorum karanlığın perdeler sımsıkı kapalı pencerenin kasvetinde ve soluna eğik duruyor siyahlar birazda korkutarak geceyi tütün kağıtlarıyla kapatıyorum gözlerimin dumanlı halini yaşımın büyümüşlüğü bir anda küçülüyor loş ışık altındaki gördüklerimde ağır bir manevrayla cenin oluyorum ve vura vura beynime uykuya zorluyorum kirpiklerim kapanıyor ve salyalı kabusların ortasına atılıyor kendimden arta kalan.. neden geçiyor trenler uykumun orta yerinden susarak gemileri batırdım teyyareler düşürdüm çığlıklarımla otobüsleri tek tek vurdum sapan ucundaki kabuslarla şimdi trenin ayaklarını dinamitleme zamanı sonra acısız bir uykunun bilinç altına inme vaktidir.... |
Ya Tabe Volim tarafından 1/5/2014 6:38:27 PM zamanında düzenlenmiştir.