Üç Harfe Sığmıyor Aşk
Gök yerde
Dudak kıvrımlarımda senden birkaç söz Karanlıktan aydınlığa düşen bir çift ela göz Eller semada katran bir gece göğsümde ilahi ay Yeşili soyunmuş yapraklar dolanıyor yürüyüşlerime Solgun günbatımları Geceden önce çöküyor düşlerime Aşk yağsa üzerime karla karışık Aş(ı)k olsam... Kulağımda ıslığı rüzgârın takvimler eylül sabahında Vurdum yalnızlığın zulmetini dar sokaklarına aşk`ın Adı sen olan bütün bekleyişler umut Ve avuçlarımda saklıydı zaman. Hoş geldin kara hüzünlerin beyaz kadını Kayarken hayatıma Sonundaydın en mutlu masalın Bir günlüktü ömrü kelebeklerin Bir varmış bir yokmuşlar yaşanırdı belirsiz Akıverdin infilak eden çocuk duyuma Ellerinde maviye çalan bir elma, adı "umut" olan! Yüzüne doğdu en güzel sabahıyla Ankara Gamzelerinde açıyorken yediverenler Düş gizemli gözlerinle Yağdın bana sağanaklarca, nergis kokuyor ruhum En mavinin hükmünde şimdi benliğim Umudu çiziyor fırça hayallerime, ressamı sen! Açılırken sevdaya kapıları mabedimin Tutuyordu ellerimden ışığa doğan sözlerin! Boğulmuş bir gök/yüzü buldum özleminde Rüzgâra heba edip ömrü, sesine kattığım zaman ertesi Doğan güneşe inat ay gök/yüzünde Özlem ve hasretin derin bekleyişlerinde Kutsadım düşlerin gerçeğe dönüş yolculuğunu Ve umudu yüreğime serpip gözlerken yolunu Yanımda izmarit mezarlığı Başım dumanlı Dumanımda yarattığım her suret sensin Gamzelerine vurulduğum tebessümün coşkulu! Bakışların sanıp Sen diye yaklaştığım her kadın ürkek... Siluetine umudun resmini çizerken esirliğim Tuvaline derin gölgen düşüyordu yüreğimin Seyyahsız yolculuğun düşünde kaybolurken şair Sana sığınıp, boğuluyordum ela gözlerinde Teninin rengine sarılırken ellerim Düştüğüm hayallerden sor ruhumun en titrek yerini Ve dudaklarımdaki rüyamdan öp yüreğimin en saf halini... Düşlerimdeki hayalin kırağı memleketi Al savur beni Havva ile çalkalanan aşka Bu geliş b/aşka... Bamtelimde sen(l)i çalıyor sevdalılar orkestrası Bir la minör alıp gözlerinin çıkmazından Dokunuyorum saçlarının Marmara kıvrımlarına Adını sayıklar mırıldandığım bütün şarkılar Filizlenirken aşk ana rahmi kutsallığıyla İçime düşen içime g/ördüğüm ay Sen beni karşında çaresiz kalan say Karanlık pusudan çalmıştım imgeleri Yetmedi boyum odama düşen aydınlığa Eylül`e yirmi sekizinci defa uyanan bir sabahın gözlerinden Sımsıkı tutundu yüzüne prangalar vurulmuş sevda Güvercinlerin kanat çırpışlarındaki ses kulaklarımda Gölgen düşüyor Güneş`in üstüne Şimdi güz yaprağına yazıyorum umudu Beyazın ruhuna düşerken mürekkep... "Ve aşk ölüyor yüreklerde" Yerine üç harf bir aşk etse de Varlığınla hiçbir ölüm üç harf etmiyor... |
Karnaval bitiveriyor o an ve insan bunu çok aptalca bulduğu gibi, saçlarına konfetiler dolsun da istemiyor...
Keşke altın yaldızlı kağıttan iki kanadı olan bir üç harfli aşk kalpleri zirvede tutsa yoklukta...
Dostlukla