her parmak ucu kendi kollarında çırpınır sendin sanırım
soyut kulaçların üstünde fısıldıyordu dalgalar her mesafe yeni bir ten giyiyordu ertesizlerin üstüne tekil gelgitler ise çağırıyordu uzaklıkları
ve göğe kendini anlatmaya katılırken deniz kayboluyordu kıyıların hisli adımları bir de ulaşılmaz oluyordu nefeslere hayal içlemlerinin damlaları algılar ise her soluğun kulaçlarına sarılsa da görmüyordu su içlemlerinin yutkunduğu anları
nasılsa her çırpınış hüzün hüzün hem de duygular göreceli sen bilirsin deniz sen bilirsin kim öle kim kala
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sen Bilirsin şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sen Bilirsin şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
göğe kendini anlatmaya katılırken deniz kayboluyordu kıyıların hisli adımları bir de ulaşılmaz oluyordu nefeslere hayal içlemlerinin damlaları algılar ise her soluğun kulaçlarına sarılsa da görmüyordu su içlemlerinin yutkunduğu anları
tümüyle çok iyiydi ama bu kısım bu kısım can'dı yaşanmış bir an'dı ..
kayboluyordu kıyıların hisli adımları
bir de
ulaşılmaz oluyordu nefeslere
hayal içlemlerinin damlaları
algılar ise her soluğun kulaçlarına sarılsa da
görmüyordu su içlemlerinin yutkunduğu anları
tümüyle çok iyiydi
ama bu kısım
bu kısım can'dı
yaşanmış bir an'dı ..
tebriğimle.