ehlileşti geceler bu yüzden uzak suskunluklar arasında acıların manası duru rüyalara yaslanıyor ruhumun barınağı üstüm başım ay haresi
nefessiz karanlıklara bağlılıklar döküyorken hüzün yıldız köklerine değiyor uzaklaşan sıradanlıklar ve büyüyor içimde sensizliğin sığınakları dönüyorum sessiz çığlıkların duygu içlemlerinde
ama/ hatırlatmakta gece karşılıklı oturup hislerle ağlayan yıldızları kendi alışkanlıklarında simleri parlıyor ay titreyişlerinin uyanıyor adını bilmediğim zaman hem de bütün suskunluklar nefti nasılsa her gerçek duygu kendi adındaki harelere takılı kalır bilirim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nefessiz Karanlıklar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Nefessiz Karanlıklar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tabi her şeyden fazla şiir di ve güzeldi
saygımla
karan