Hiç Sordun mu...Hiç olmadığı kadar Kucaklarken yalnızlık Ve hüznü sürerken yokluğun… Suskunluk ömür boyu, Bir yandan, İçinde gizlendiğim o dipsiz kuyu. Ne fark eder ki, Lal olmuş iken dilim Çok şey anlatır, inan gözlerim. Dört bir yanım sarılı iken O karanlık gölgelerle, İsyandayım gündüz gece. Bir gün, bir yıl daha geçti Ruhani hevesler Artık haddini aştı. Olmadım, olamadım onlardan biri, Keşke bilebilselerdi İçimde biriktirdiklerimi. Fani dünya; Ben ise garip bir kul Yürürüm bir başıma. Hiç sordun mu derdimi, Hoş, bilsen de Ne fark eder ki… Mahzun, mazlum, oldukça yorgun, Paramparça bir yürek Hiç olmadığı kadar suskun. Ümitler yitirdi hükmünü, Ahvalim gösterdi yüzünü, İçimde saklarım bitmek bilmez hüznü. |