Yamalı yol şiirleri-2
/Karanfili öteliyor çocuklar
Can damarlarıma…/ Kıyısız kentin sokakları Balık kokmayalı buralar Kedilerde bıraktı sarı yüzlerini Kadınlar ağlak bakışlarıyla Süzüldü verandalardan Nazlı kekik kokuları Çam beyazı esvaplar Yundu bakır teştlerde Bir ölü benzi sinmiş Bin hatırat kahve teline Avuçları ökse kızlar/ Zaman yükleri sırtlarında Paslı dirgenler geçiyor Soluk yüzlü havadan Hava sakin Emek ölü/ Şimdi; Soymak zamanı Dişli mısırları/ Dul karası sözleri Sevgi bir semaver aşkı Aşk kirli köyneklerde meftun Şımarık oğlanlar Gün hasadı yüzleri Yamalı tumanlarda gizli Kokalanmış ceviz içi Kuşlar! Can yarası sözlerime gelin Satılık avurtlarım Bir arzuhal dilinde Sızılı bu daktilo Karmaşık ruh Elinde… Yüreğim soyundu Kaşla göz arasında Kıymıklı yaralarım Artık biliyorum/ Can değmez taşlarıma Gönül kırgın denizlere Ayaklarım yarım yolda Bohçasından gül çıkaran Süs kadın/ Daha çok türkü dolduracak Ellerim yamalı yüreğine… Çok mutlu oldum,zaman da geçse arada versem unutulmamak en güzel duygu... Şiire emek ve gönül veren tüm dostlarıma sevgiler,yönetime saygılar... |