Yamalı yol şiirleri-3Şiirin hikayesini görmek için tıklayın “Şiir bakışlı kadın sustu/
Omurgasız kimsesizler mezarlığında…” Kader’e! Zaman dolusu Ayaz benlere yürüyor kader Sevgi çiçekleri çöplerde İktidarlar bel üzerine Uçkur namında… Ölüme kim gülümseyebilir Saçları yeni terli kızlar Kanatları soğuk Boğuk bir sesle Can alır/ Ayrılık Gül goncası anaların Zamanından kaldı Bu kanaviçe sözler Et koparılsa acır Yürek daralırsa Havalanır Kadın… Ya/ Ömürden ömür Devşirilirse yaban elde Tüm şarkılar suskun Şiir yaralanır dilde Çılgın zamanlara Öteleniyor/ Beş para etmeyen Zürriyet… Kim/ki kadın “Siyah bir peçeye mazbut Önüne ot tıkanır her zaman” Er kişi niyetinde derlenir bohçası İçinde çocukluk yıllarından bez bebek Gençliğe kınalı allık/ Ölüme bir kalıp sabundur Giderken… Aşk yaftası asılıdır Boynunda/ Layıkken Sarı turalara Yüz görümlüğünde Analardır Bizi yara bağlayan Yüzü adamlığa saran Biraz kıymet / Yamalı yol bohçalarına Giderken… |