Tadım tuzum yok bu günlerde
Rahmetin sahiline vurmuş bir münzeviyim
Gök matemini salmış üstüme
Ömrün kuytusunda demleniyorum
Nicedir unuttum yağmur kokusunu…

Kendimden kaçtığım duraklarda
Adımlarımı gizledim yalnız kaldırımlardan
Şimdilerde derin mevzular çöküyor omzuma
Çırpınışın öteki adıymış görkemli kalabalıklar
Dilimin düğümlü sözlerinde sitem
Çokluk içinde yokluk iniltileri…

İçine koyacak bir şey bulamadım hayatın
Kapımı çalıyor içi boş ayrılıklar
Hani gücüme de gitmiyor değil
Benim benden habersiz göçüm…

Lütfen…
Sende pes etme benim gibi
Yorulmuşum derin umut sancılarından
Bıkmışım koyu muhabbet yalancıların dan
Bari sen ucuza verme beni
Hayal kırıklığı doluyken ceplerim

Ah be yüreğim
Yine yaramın üstüne basıyorsun
Yine başımı gövdemden ayırıyorsun
Biliyorsun ya yetim yanımı
Her defasında
İpimi çekmeyi başarıyorsun…