Sol cebimde duruyor, gidenerin ihanetleri
Belki dönerler diye, sol cebimde tutuyorum

Eğer bir gün gelirsen şehrime
Bende ki canına uğramadan gitme
Sokak ortasında ölen adamlardan farkı yok yalnızlığımın
Oysa senin için dalında duran bir yapraktım ben

İntihar süsü verilmiş bir şiirim ben
Gece yarısından sonra sayfalarca yazılan
Siyaha boyanmış bir gökyüzü
Mavisi çalınmış bir deniz’im ben
Hangi yöne gitsem uçurum
Ve hangi yöne baksam ölüm

Rüzgarın savurduğu bir yaprağım ben
Şehrimin etrafında dönüp duran
Ve bu şehirde hiçbir şair aşksız yaşamaz
Şiirler kurşuna dizildiği zaman

Sol cebimde duruyor, gidenerin ihanetleri
Belki dönerler diye, sol cebimde tutuyorum

Gözlerim biraz karanlık benim
İçinde seller, fırtınalar kopuyor
Saçlarım biraz pamuk tarlası
Birazda yıldızları gökten alıp dökmüşler üstüne

Artık bu yollar, bu şehir kalabalık geliyor bana
Kaldırımlar daracık
İki kişi yürümeye kalksan sığmazsın
Allah’tan yalnızım
Sen yoksun yanımda
Sen olsan, yürünmez bu kaldırımlarda
Ya bir araba çarpar öksüz kalırsın
Ya da ayrı ayrı iki yabancı gibi geçer gideriz

Sevgilim
Vur beni sana çıkmaz sokağın tam ortasında
Ve ikimizi ayrı düşüren bu şehrin üstüne kefen ört
Ve ihanet ettiğin bu şehre sırtını dön,
Dön ve git birdaha dönmemek üzere

İbrahim DALKILIÇ ( 29/11/2013 // 02:45 )