Çıka Gelir Boşluk
elleri yeşile bulaşmış olanlar bilir
gözlerini kapatınca uyuyan yaprakları sırtına değmiş aşklar yaşar gövdesinde nereye baksanız toprağa düşen bir şarkı duvarın dibi karanlık ve üstünden geçen gece usulca yürüyüp bulutlara inanmak gök salkımlar kusurumuza bakmasın ağrısı tuhaftır yaşamak sancısının hiç başlamamış olsun güneşin ilk sevinçleri kavuşmak pahasına düşünüyorken sırılsıklam çıka gelir boşluk sarıldıkça daha kötümser daha basit ve ileri dans edememek gibi utangaç değersiz şeyler uğruna gizlemedik mi sevgiyi tutuşunca gözleri mavi olsun istedik kalbimizi yakan şiirler gibi uyuturum aşkı ağzımla yıldıza sürer avuturum buluta sarar ısıtırım her yağmur öncesi rüyalarıma. |
Şahane bir şiir
Dostlukla