Kalemin Ahı
Zifiri karanlığımda iliştin, gözlerimin karanlığına.
Bir kelam ile can verdin, mürekkebin dudağına. Sesini taşıyan bir rüzgar, penceremin soluğunda. Anlam veremediğim sesler üşüşüyor, kalemimin ahına Rüzgarın gözyaşları döküldü, buğulu pencereme. Senden haber getirmişcesine, bağrında sevda sözleri, Ellerinde, senden dökülen mürekkep damlaları. Anlam veremediğim sesler üşüşüyor, kalemimin ahına. Kırık bir hayalin gözyaşlarını almış koynuna, rüzgar. Umutsuzluğum, sevdam, yarınlarım her biri günahkar. Rüzgarın koynundaki her söz, senden bana yadigar. Anlam veremediğim sesler üşüşüyor, kalemimin ahına. İbrahim Halil ÖZLÜ |