...

sınırlar sabit bir keşmekeşte can çekişirken
karanlığı geride bırakan insan
gölgesini şafağa taşır


...

riyakar adımlar günışığına çıktıkça
başı belirsiz, ortası hayal, çalınır davullar
bariz yelkenler açılır bir sonrakine
ki şaşkın coğrafyaların yazgısı
daha en başından kucaklar yanlışı
ama insan görür ve tanır;
kim doğru, kim yanlış
hangi ses yürekten, hangi kalem satılık
bunca keder, onca isyan
anlar ki
umutsuzluk çoğaldıkça
değişim kendi avuçlarında gelişime dönüşür
ötesi kararlılıktır
çünkü
öyküler fısıldanır çok uzaklardan
uzaklığın eşsiz yakınlığı doğar o vakit
ki en yakına düşen sancılar
en yürekli yağmuru da beraberinde getirir
açılır boran kapısı
umuda, barışa, sevdaya koşar insan, insanca
içinde onlarca çocuk
dewranodan didoya
sibiryadan afrikaya
ve nihaventin doğasından
gülümsedikçe bağımsız zambaklar
kesilir ortadoğunun kan tutkusu..

...

ola ki
düğümlenmiş tel örgüler görürsen
unutma, giden insan kalır hep
ayazda sarıp sarmalayan su damlacıkları gibi
yeniden yaratmak için insanlığı..


...