hey kör
duydun mu bak
bugün hava çok güzel
saatlerce öteye bir daha bak
hayalin
elini omuzuna düşürmüş taze gelinciklerin
ilk dudaklarında kırmızıya boyanmak
onun için çok sevinçlisin değil mi

gülümsediğimi duyunca
kendi içinden beni anlayan sesine katılıyorum
ama dünden kalma mutsuzluklarım var
var git
bütün sevinçler senin olsun

oysa ne kadar içten bir sonsuzluk
deniz
denizin içindeki adam takla atıyor
yeşiline değip dönecek tekrar
tekrar tekrar
kahkahalarla

yat ve uzan sarı kumlara
düşünme
poyrazın titrettiği yamaçlarda
üşüyen çiçekler varmış
mevsimi değil hüzünlenmenin
martılar ağlasa bile
baksana
gülümsüyor sahilin gözleri

koylarımız ağaçlarımız ve balıklarımız
bir birine değen bulutlarla ıslanmıyor ki
iki de bir korkuyormuş gibi
ellerini yüzüne doğru götürüyorsun
hiç üzülme
sakın üzülme
biri bizi yazana kadar
bu koca günden
sadece bir kaç dakika geçti.