NÖBETTEYİM...
Elveda,
Sırra kadem basan Kim varsa. Gözden ırak, Gönülden çok uzak… Hanidir dinmezdi efkârım, Çoktan terk eyledim; Hükmünü yitirdi Parçalanmış anılarım. Tomurcuklar açmadan, Gece güne kavuşmadan, Nöbetteyim, Bilemesem de; Niçin, neden, Diyetimi çoktan ödedim. Öksüz kalan düşler, Ağlamaklı gülüşler, İflah olamadı gitti gönül, Yaşamakta keyfe keder. Ağladım, gürledim; Sonu geldi sefil günlerin. Gönül gözüm Hiç yummadı ki gözünü, Sabırmış, anladım Her şeyin tek çözümü. |