NERDESİN

Çok aradım, silinmişti izlerin
Sırra kadem bastın yârim, nerdesin?
Sen, ben olduk, nesi vardı bizlerin?
Öldürmek mi kastın yârim, nerdesin?

Mey yerine gurbet içtim zehirli
O sebepten dudaklarım mühürlü
Aylarım küs, birbirinden kahırlı
Her mevsimde yastın yârim, nerdesin?

Bambaşkasın, eller senle aynı mı?
Hangi dilber avutacak koynumu?
Şarkılarda gam dolayıp boynumu
Notalara astın yârim, nerdesin?

Hüzün yeli eser, dinmez başımda
Bakışların pusu kurar düşümde
Hayâlini unutmuşsun döşümde
Kirpiğimde pustun yârim, nerdesin?

Cemâlini görmeyince arardı
Mahzunlaşır, usulcacık sorardı
Çiçeklerim özleminden sarardı
Onlara mı küstün yârim, nerdesin?

Çözemedim, kördüğümdü bağların
Tutsağıyım dokuduğun ağların
Geçit vermez, mor sümbüllü dağların
Doruğunda sistin yârim, nerdesin?

Elbet bir gün yüce divan kurulur
Sorumsuzca gidişlerin sorulur
Şüphe katma kavlimize ne olur
Söyle neden sustun yârim, nerdesin?

Mücella Pakdemir

*

BUL BENİ

Hayırsızım, niye sitem edersin?
Yolum aynı, izim aynı, bul beni
Şen ömrünü boşa mâtem edersin
Yokuşumla düzüm aynı, bul beni

Bastığım yer şâhidimdir, sor hele
Bin ümitle yüreğini yor hele
Baharı geç, yazı bitir, dur hele
Gazel döken güzüm aynı, bul beni

Her mızrapta canı tenden alıyor
Ezgisiyle hicranlara salıyor
Yarım kalan bestemizi çalıyor!
Kırık telli sazım aynı, bul beni

Kara sevdam kaderinde yazılı
Bebeğinde baş harflerin kazılı
Bunca zaman hasretinle sızılı
Aşk buğulu gözüm aynı, bul beni

Zâlim yıllar buruşturmuş olsa da
Derin derin çizgilerle dolsa da
Kurutulmuş güller gibi solsa da
Sen mühürlü yüzüm aynı, bul beni

Tutuşuruz bir nefeste, bakarsın!
İhtiraslı kıvılcımlar çakarsın
Heder olan mâzimizi yakarsın!
Küllenmeyen közüm aynı, bul beni

Ara sıra düşündün mü, “Kiminle?”
İnan, asla vazgeçmedim, yeminle!
Özümdesin, elifinle, miminle
“Seviyorum” sözüm aynı, bul beni

Mücella Pakdemir

ZEMBEREK KAÇKINI SAATLER şiir kitabımdan

Değerli Seçici Kurulumuza ve sayfama gelip yorum bırakan her şair dostuma sonsuz teşekkürler.