Bir garip kul iken gaflette yiten,
Emel dehlizinde kandili biten,
Faydasız ilimle ömrü tüketen
Ben, benleydim; ya siz neredeydiniz?

Ak kâğıda kara yazdı mürekkep.
Faniden nasipsiz bahtımdı sebep.
Sevdada nadasa bırakıldım hep.
Ben benleydim; ya siz neredeydiniz?

Kesretteki payım nokta etmezdi.
Işığım gölgeme bile yetmezdi.
Bikes gecelerden matem gitmezdi.
Ben benleydim; ya siz neredeydiniz?

İçimde fırtına, dışımda ayaz;
Ruhumu ısıtmaz hiçbir itiraz.
Ayyuka çıkarken bağrımdan niyaz,
Ben benleydim; ya siz neredeydiniz?

Saflığın tahtında kör ve sağırdım,
Göz kulak olacak dostlar çağırdım,
“Bir kez olsun gelin!” diye çığırdım.
Ben benleydim; ya siz neredeydiniz?

Pes edip kendimi saldığım zaman,
Dipsiz kuyulara daldığım zaman,
Sırrımda eriyip öldüğüm zaman,
Ben benleydim; ya siz neredeydiniz?

Mücella Pakdemir