Çoğuldur Özlemin KahrıHınçla geceyi örseleyen düşünüşlerimizin Yanaklarından sızınca birkaç damla yaş Kayıp günler gibi dalar gideriz derinlere Aldırmazlık telaşı sarar terli avuçlarımızı Gölgeler yoldaş olur korkulu bedenimize. O incinmiş kapaklarında gözlerimizin yar Umursamaz bir kaçışın öyküsü belirir Dargın korlar aleve sarılıp geceyi sarar Aydınlık bir çıtırtı ile gövdemizi kucaklar Gecenin katran karasında dillenir suskular Tutunur aşk gözyaşlarımıza hışımla Doludan taşan an/ca ruhumuzdan damlar. İltica bakışların botlarında umut fukaraları Korsan sularda ılık sulara ömür yazıyorlar Çatlamış dudaklarında yanmış iyot kırıkları Aynı ufuk çizgisine yol alıyorlar asırlardır Delik ceplerinde eski zaman birliktelikleri Aşkın muradı asildir ah, sıvadıkça delikleri Devrik ölümü kucaklıyor erdemin havarileri. Fısıltıyla kavrulan cümleler biriktiriyorum aşka Ruhumun kitaplığında uzak diyar yalnızlıkları Fiyakalı dünleri arar oldu çaresiz insanlar Meçhul başkaldırılarla tıkılıyorlar mezarlara Kıyam/et kimliğimiz zay/i olmuş dostlar Sevginin kitabesine aşk yazmıyor şairler mısralarla. Kıymık tenden ayrılmadan güneşe sarılmaz an Bunun için akar asırlarca damarlarda sevdalı kan Çoğuldur özlemin susturulamayan kahrı ne yapsak Umudun asil rengini asla değiştirmez yaşanan Düş sarılmadan özlemli tene geceler olmaz Yanık bir türküdür içlendikçe göğsümüzü acıtan. Selahattin YETGİN |