Dudağının uçuğuna yuva yapmıştı kuşlar
Bir yaz tülüydü sanki efsunlu bakışların
Bütün kutsal kitapları okumuştum bir çırpıda
Yaşamla hasbıhal ediyordun susarken içime
Sırrını bana da söylersin diye kalakaldım öylece
Sağanaklara bölünse idi keşke
yağmur tenimizde
Koynumuza sokulan bütün
geceler bizim olsaydı
Beyaz bir ata bindirseydik terli bedenlerimizi
Gece
mavi şalını alsaydı yorgun omuzlarından
‘Bekle’ dediğimiz kocamış bir ömrü içseydik birlikte
Gül dalında ağırdır ‘
gülüm’, tülle sevişir bilirsin
Bütün resimlerde sen varsın, bende hep ebedisin
Seni düşündükçe, kaygısız bir
güneş sokulur tenime
Uykusu kaçar bütün sevişmelerin, yaşamak hülya’dır
Öp kurumuş dudağımdan öp, şairliğim seninle evladır…
Selahattin YETGİN
Cevap Yaz