YALNIZLIĞIM.
Yalnızlığım büyüyor gün ve gün.
Bir çınar gövde siyim, tam ortasında kalabalığın. Kök saldım boylu boyunca. Avucumun içinde şimdi bulutlar, Gri ve siyah. Tutamıyorum mavileri; Yağmurlar var ardında biliyorum. Yine gök gürültülü sağnak, Yine ruhum sırılsıklam. Üşüyorum: Giydirip gök kuşağı renklerde, Koluma takıp yalnızlığımı; Yol alıyorum meçhule doğru. Hayallerim ve ben sarmaş dolaş. Kah bölüyorum düşlerimi küçük küçük, Kah,umutlar topluyorum okyonusça. Çarpan kalbimle bir daha çarpıp. Ve tek tek çıkarıyorum. Eşittir; Yine yalnızlık.yine yalnızlık... GÜLSEREN MORKAN |