AĞLAYAN GÜLLER
Gel artık,seninle gelsin nevbahar.
Ömrümün miadı sensiz doluyor. Bitmek bilmiyor hiç bize sonbahar. Dalında açmadan güller soluyor.. Mevsimler hep yasta yasta çiçekler. Hüzünle beslenir yalnız geceler. Ayrılık mızrabı kalbimi deler. Yaralı gönlüme, güller ağlıyor.. O beyaz gülünü,takıp yakana. Bir ses,bir nefes ol,öyle gel bana. Son ver ne olursun,bu yokluğuna. Bize boynu bükük güller ağlıyor.. Gül bakışınla beni,yeniden güldür. Hasretleri bu gece,aniden öldür. Sensiz yaşamaksa inan ölümdür. Yolunu bekleyen güller ağlıyor... Gülseren MORKAN |