SANMASINBir çift kanat verin taksın sırtına Kendini kanatsız melek sanmasın Tadına doyulmaz bal özü gibi Kara kovanlarda petek sanmasın. Kesilmiş ayağı yerden bir kere Bilmiyor düşecek bir gün ters yere Çiçekten çiçeğe konup her yere Kendini asla kelebek sanmasın Yaptığından zerre bir ders almayan Derinden üzülüp pişman olmayan Ah alıp can yakıp safa gelmeyen Kendini bükülmez bilek sanmasın. Bir ayna verin de dönsün yüzünü Evirip çevirip görsün özünü. Bence açsın artık o kör gözünü Kendi çukurunu dölek sanmasın. Günahların yükü çok ağır gelir Her iki cihanda bedeli olur Ömür geçicidir bir gün son bulur Kendini dünyaya mertek sanmasın.. Gülseren MORKAN |
Yüreğine kalemine sağlık üstad
Yüreğin susmasın
__________________________________________Saygılar