OLSAYDIM...
Bir kitap olsaydım,
Raflarda tozlanmış. Şöyle bir eline alıp bakar mıydın. Bir şiir olsaydım,okur muydun, Bıkmadan usanmadan mısra,mısra. Karanlık bir gece olsaydım. Aydınlatır mıydın, Dört biryanımı. Işığından bana da verir miydin. Eğer bir güneş olsaydım. Isınır mıydın bu yakıcı sıcağımdan. Ve gökte soluk bir yılsız olsaydım. Görür müydün beni, Kara bulutların için de. Sonra, Sonra,ellerini uzatıp göklere, Koparıp alır mıydın, Kayıp giden bir yıldız olmadan önce.. GÜLSEREN MORKAN |
daha önceleri yolunuz düşseydi sayfama...
Daha önceleri bir kaç kelam söz gönderseydiniz gönlünüzden...
Ve,
keşke daha önce bulabilseydim şiirlerinizin izini...
daha önce okuyabilseydim, yaşayabilseydim...
Bu güzel sayfanın, bu güzel atmosferini daha önce koklayabilseydim keşke...
''karanlık bir gece olsaydım.
aydınlatır mıydın,
dört biryanımı.
ışığından bana da verir miydin.
eğer bir güneş olsaydım.
ısınır mıydın bu yakıcı sıcağımdan.''
Çok sade, çok samimi, çok yürekten ifadeler.
Şair,
yormuyor insanı, söz kalabalıklarına düşürmüyor,
cambazlık yaptırmıyor cümleler arasında.
Sözün özünü,
sözün doğrusunu,
sözün güzelini söylüyor.
''ve gökte soluk bir yılsız olsaydım.
görür müydün beni,
kara bulutların için de.
sonra,
sonra,ellerini uzatıp göklere,
koparıp alır mıydın,
kayıp giden bir yıldız olmadan önce.. ''
Kayıp giden bir yıldız olmadan önce, tutar mıydın elimi?
Hüzün usuldan usula, masumca işliyor yüreğimize...
Hissedemiyorsunuz...
Başarılı bir şiir.
Müzik de hoş...