...BEN BİR ÖZGECAN DIM..
Küçük bir bebektim,büyüdüm sonra.
Gülücüklerim le masum,masum,attım adımlarımı. Annemin küçük meleği güzel kızıydım; Kıyamadığı. Hayata ,umutla bakardım. İnsanlara güvenip, Sevgiyle,saygıyla yaşardım. İdeallerim vardı,uçsuz bucaksız. Okuyup kendime,bende bir hayat kuracaktım. Ah o, kirli eller yapışmasaydı yakama.. Korkuyu tanıdım canım yana,yana. Gözü dönmüş bir caninin elinde: Çaresizliğin adını öğrendim. Çırpına çırpına. Oysa ne çok yalvarmıştım. Çığlıklarımla.. Kuşlar,kuzular,duydu feryatları mı. Birde üzerinde çırpındığım topraklar.. Uyumayın bu gece ne olur. Yalnızım buralarda. Karanlıktan korkarım çok. Yakın ışıkları; Ben ışıksız uyuyamam ki. Dualarla gönderin bana,aydınlıkları.. Söyleyin anneme,babama,ne olur üzülmesin Onların gözyaşlarıyla yanmasın canım. Acılarım dindi,huzura erdim. Ne olur söyleyin,onlarda bilsin.. Ben şimdi güzel uykular dayım. Yeterki,başka özge canlar ölmesin... SEN IŞIKLARDA RAHAT UYU GÜZEL ÖZGE CAN.KALBİMİZDE YAŞIYACAKSIN... |