İlgi/bilgi/sevgiyle, anlatmalı her şeyi
Sunmalıyız İslâm’ı, aç insana aş gibi.
Kulak duymaz, göz görmez, beş duyu mühürlenmiş
O hâle gelmişiz ki, bâzı kalpler taş gibi.

İbretle bak varlığa, nimetle dolu çarşı
Ne de güzel süslemiş, Rabbim semâyı, arşı
Uykusu gelse bile, âşık mâşûka karşı
Nöbet tutar uyumaz, göz üstünde kaş gibi.

Ne olursun Allah’ım, bizi murada erdir
Kim neye lâyık ise, ya sevdir ya da yerdir
Üç kutsal damla vardır, biri kan biri terdir
Bir diğeri Hak için, gözden akan yaş gibi.

İbret olmalı bize, bedensel özürlüler
Dine her an çatarlar, o entel özürlüler
Fıtratı bozulunca, zihinsel özürlüler
İslam’a tersten bakar, kaşı/gözü şaş gibi.

Açılırsa kapaklar, barajdan su taşar mı?
Yolcu; yolu bilmezse, yüce dağdan aşar mı?
İyi düşün karar ver, baş bedensiz yaşar mı?
“Namazın dinde yeri, bedendeki baş gibi… “ (*)

09/11/’13
Hanifi KARA

(*) Hadis-i şerif meâli.