ben düşümde seni gördüm İsmail
al benizli,toprak kokulu bir kuşun sırtındaydın.
sağanak tutmuştu gözlerini
bahar fışkıran ellerin vardı...
arşa uzanmıştı başın
boynunda aşkın mührü ile
duruyordun öylece...


ben suskundum
ben yorgundum
ardın sıra yürüyordum gölgene muttasıl...
yüküm ağırdı,
Ademce bir yalnızlıktı taşıdığım sırtımda....
evvelsizdim,kimsesizdim.
çaresizdim İsmail...
soyum,ırkım
başım,sırtım sana dayanıyordu
titriyordu beynimin ipsizleri
yüreğimde ruhsatlı bir gayya kuyusu yanıyordu
gözlerimdeki araf boşluğundan,
hücre hücre düşüyordum İsmail...


uyandım düşümden,
gurbetime geri döndüm ser-sefil.
teslim oldum ben İsmail...
susturdum dilimin ahkamlarını
vardım aşk kapısına
koydum eşiğine gönlümü .
boyun büktüm,
diz çöktüm sessizce...
kabul buyur sevdamı Ey YAR!(c.c)
kabul buyur İSMAİLCE...

AYŞE IŞIK UYANIK
8 KASIM 2013