Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Dışardan bir takım düşünce sesleri geliyor Ve ebediyete açılıyor Denizler Kıymıklarım batıyor anne Acıyor acıyan yaralarım Gözlerime dar sokakların zifiri bürünüveriyor Ve soluk denen 5 harfle bitiyor...
B e l k i...
Issız bir gemi sonrasında atılan akıl molozlarından Kalırsa düşüncelerim Anne hatırlat İlk defa içeçeğim ilaç kokan çaydan Ve beni öpen Bir sen Birde zahirsiz seccadem Olacak...
Huzur denen ana karnında bitti Ve son kez ilelebete büründü sesler Seslerim meleklere karşı kayboldu Annem ne olur al sesimi Yoksa kim der sana "Anne" diye...
Annem ne olur al beni yukarılardan Ve azıcık yorgunluğumla okşa beni saçlarımdan Sevmeye yorgun kalmaya korkak Bir avare kalırken ben...
Gel sen öp beni bana Sen öp annem Dudak payı kadar ölüm-ken ben...
E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... )
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Azıcık Yorgunum... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Azıcık Yorgunum... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.