notre dame şiiriHasta birinin işi olmamalı, olmaz şiirle. Güzel dudakları bırakıp kimse de sarılmaz kaleme. Düzeltilecek bir yer varsa eskilerde, belki. Bir iki kelimeye dokunabilir on yıl sonra mesela. Ya da mükemmeliyetçi rüyaları bırakır, uyanır adam gibi sevişmelere. / Şu barok havası yok mu insanın, ortaçağın vebalı şapellerinde pasta yedirir, Ah bu illet ne beter şeydir, <notre dame> da kambura <esmeralda> sevdirir. Scatter |